Laatste berichten

‘Mama! Ga je zó werken?’ – Leven en werken in balans

 typenDeze week had ik een klusjesdag gepland voor mijn werk, de maandag. Dat is een wat ongebruikelijke dag om klussen te doen want meestal werk ik dan met cliënten. Maar deze week kwam me dat toch beter uit. Ik heb de afgelopen tijd veel bij- en nascholing gedaan, echt ontzettend leuk en leerzaam, maar m’n administratie is wat blijven liggen. Het is niet handig dat maar voor me uit te schuiven, dus dan er maar een dag voor ingepland.

 Zo’n klusdag hoeft voor mij niet ‘strak in het pak’ dat doe ik graag in m’n spijkerbroek. Dus op maandagmorgen schoof ik in vrijetijdskleren aan het ontbijt. Onze kinderen keken me aan met grote ogen. Het was even stil. “Máma! Ga je zó werken? In dié kleren?” Ik was nog niet helemaal bij mijn positieven om in te zien wat ze bedoelden. Dus ik zei: “Ja, vandaag wel.” “Maar dat kán toch helemaal niet, dat is helemaal niet netjes in die kleren. Waarom heb je je nette kleren niet aan? Je kunt toch niet met mensen praten in die lelijke kleren?” Toen werd ik wakker. (Ja, ‘lelijke kleren’ dat had me wakker geschud, ik vind het erg moeilijk om kleren bij elkaar te zoeken.) Ik legde de kinderen uit dat ik vandaag wel werkte maar niet met mensen sprak en dat ik vond dat ik dan best een spijkerbroek aan kon doen. Daar konden ze mee instemmen maar dat ‘pyama-achtige t-shirt’ dat kon toch écht niet, gaven ze me nog even mee.

 Later zette het me aan het denken. Waarom kleden wij ons zoals we doen? Wat zegt dat over ons? Wat laten we zien aan anderen met onze kleding? Zijn we onszelf of is het een vorm van onszelf die we laten zien? Leuk om eens even bij te stil staan!

 

 

Help! Hangjongeren!

 

Note: dit zijn andere jongens.

Note: dit zijn andere jongens.

Mijn vakantie begon in een Zweeds haventje. Zon, zee, mooi haventje, wat wil een mens nog meer? ’s Avonds tegen acht uur kwamen we daar aan. Lekker kopje koffie gezet… kinderen naar de rotsen in de zee… genieten maar!

Oh nee! Daar kwamen twee snelle auto’s aangescheurd. Jonge knapen stapten uit. ‘Dat wordt feest’, dacht ik. Ze waren niet strak in het pak, geen stropdasje, nee, broek gescheurd, lang haar, geschoren haar, oorbellen overal waar je maar denken kunt… ‘Niet alleen feest, dat wordt nog vechten ook’, flitste het door me heen.

Daar sta je dan, aan dat leuke haventje. We wilden er overnachten. Zou dat wel kunnen, met die ‘hangjongeren’? Wat zouden ze doen? De boel vernielen? Niet te geloven wat een mens kan denken in 10 seconden! Onze hond zag de jongeren ook. Hij maakte géén onderscheid tussen stropdas en kapotte broek en kwispelde vrolijk naar hen toe. Eén van de jongeren kwam op ons toegelopen. ‘Wat heeft u een prachtige hond! Dit ras zie je niet vaak in het bruin in Zweden!’ En zo raakten we, in ons beste Zweeds, met de jongeren aan de praat. Het bleek gewoon een leuk stel jongeren te zijn. Niks mis mee. En ook nog helemaal gek van onze hond en onze hond van hen. Zo werd het op een andere manier toch nog feest.

Door dit voorval, werd ik me weer bewust van mijn vooroordeel. Als ze niet waren aankomen racen, als ze nettere kleding hadden gedragen… waren deze gedachten niet bij me opgekomen. Blijkbaar heb ik een negatieve associatie bij deze jongeren en zegt mijn ‘systeem’: pas op!!!

Op zich is dat goed. De ervaringen die we in ons leven hebben opgedaan, leren ons waar we op moet letten, wat veilig is en wat niet. En tóch heeft ons systeem niet altijd gelijk. Durven we hiervoor open te staan? Durven we toch voorzichtig te onderzoeken? Of kiezen we voor veiligheid: ik weet nu wat ik heb, ik weet niet wat het wordt, dus ik blijf maar waar ik ben? Als je uit je comfortzone durft te stappen, nieuwe dingen durft uit te proberen, dan ontwikkel je jezelf en ik durf te wedden: het leven wordt leuker. Als ik bang was geworden en de opgeschoten jongens had genegeerd dan had ik niet geweten dat het leuke knapen waren èn had onze hond een knuffelpartij gemist!

 

Ademhaling

Afgelopen weekend een interessante bijscholing gevolgd over ademhaling en hartcoherentie. Weer met de neus op de feiten gedrukt dat ademhaling zoveel kan betekenen voor het hele lichaam en zó snel ontspanning kan brengen!